Problem z książką Ostatnie stadium mam taki, że za szybko się skończyła. Nie mówię tego często, ale czasami zdarza się, że historia i forma jej podania tak bardzo mi podpasuje, że wcale nie mam ochoty opuszczać wykreowanego świata. Bohaterka Niny Lykke jest jednak tak przekonująca, że z chęcią posłuchałabym znacznie więcej tego, co ma do…
Dowiedz się więcej
Historia przemocy nie jest typem powieści, który ujmuje od pierwszych zdań. Trzeba dać sobie i autorowi czas, żeby dostosować się do tempa i sposobu opowiadania. Choć ja dawałam ten czas tak długo, aż książka się skończyła (jest dość krótka). Édouard Louis opowiedział tę historię w bardzo specyficzny sposób, mocno chaotyczny. Wygląda to tak, że główny…
Dowiedz się więcej
Bardzo lubię okładki książek Wydawnictwa Pauza. Są oszczędne i minimalistyczne. Dziennik upadku nie jest wyjątkiem. Ma prosty i sugestywny projekt, który staje się w pełni zrozumiały po przeczytaniu historii z tej książki. Książka Michela Lauba nie jest typową prozą. To raczej zbiór notatek, wniosków i spostrzeżeń, które razem tworzą dziennik dojrzewania młodego Żyda, który zmaga…
Dowiedz się więcej
Koleżanka, od której dostałam tę książkę powiedziała mi, że Legenda o samobójstwie to smutna książka. Ale ja nie czułam smutku podczas czytania. Czułam złość na tego dorosłego człowieka, który spłodził dziecko, choć trudno go nazwać ojcem. Narracja jest dość chaotyczna, ale generalnie chodzi o to, że ojciec zabiera swojego trzynastoletniego syna na roczny pobyt na…
Dowiedz się więcej
Ta druga to nie jest książka tylko o romansie młodej dziewczyny, ze starszym, a do tego żonatym mężczyzną. To książka o nierównościach społecznych, kompleksach, niepewności, biedzie, szukaniu swojej drogi życia. A także o współczesnym feminizmie, kobiecości i ideologiach, które nami rządzą. Romans w tle tylko te tematy naświetla z perspektywy, którą autorka chce nam pokazać.…
Dowiedz się więcej
