Pilch jest mistrzem w zabawie językiem i jego Tezy o głupocie, piciu i umieraniu są na to (kolejnym) dowodem. Książka ta jest zbiorem różnych tekstów pisanych (w większości) w latach 1994 – 1997, a publikowanych (głównie) w “Tygodniku Powszechnym”. Jak to ze zbiorami bywa, tematyka esejów jest przeróżna, choć z racji na wciąż bliską pamięć…
Czytaj dalej
Po raz pierwszy od dawna mam chęć na obejrzenie filmu Smarzowskiego. Stało się tak ponieważ wyreżyserował on ekranizację książki Pilcha pt. Pod Mocnym Aniołem. Za Smarzowskim nie przepadam, bo konstruuje filmy tchnące bezgraniczną beznadzieją, na którą zupełnie nie jestem odporna. Dotykają mnie do samej duszy. Nie mam potrzeby się tak samobiczować, więc Smarzowskiego nie oglądam.…
Czytaj dalej
Życzę sobie oraz Wam, aby ten rok był jak język Jerzego Pilcha w książce Wiele Demonów – ładny. Na początku muszę powiedzieć, że nie jest to książka łatwa. Po jej pierwszych stu stronach zastanawiałam się, czy na pewno dobrze zrobiłam zaczynając poznawanie Pilcha właśnie od tej pozycji. Czułam się zagubiona częstymi retrospekcjami i skakaniem po…
Czytaj dalej
