Doktryna jakości przez długi czas była moim wyrzutem sumienia. Zaczęłam tę książkę czytać około roku temu. Na początku zachwyciłam się ideami, które są w niej opisane i czytanie szło szybko, ale w okolicach 90% na chwilę ją odłożyłam. I tak pozostała odłożona przez rok, zerkając na mnie z półki. Aż w końcu kilka dni temu…
Dowiedz się więcej
Jeszcze parę lat temu historiami w stylu Diablo. Dziedzictwo krwi zaczytywałam się z wypiekami na twarzy. Dzisiaj męczą mnie już pójścia na łatwiznę i uproszczenia, o które w fantasy jest chyba łatwiej niż w innych gatunkach. Szkoda, bo bardzo lubię fantastykę, a słabe książki zniechęcają jednak do sięgania po kolejne. Oczywiście nadal jest wiele książek…
Dowiedz się więcej
Początek moich przygód z Lemem był nieudany. To było chyba w podstawówce, kiedy do ręki wzięłam Solaris. Nawet jej nie doczytałam do końca. Zupełnie nie rozumiałam, co ludzie w tym Lemie widzą, czym się zachwycają. Potem na wiele lat dzieła Lema zniknęły z moich zainteresowań. Aż do niedawna. Zaczęłam czytać Bibliotekę XXI wieku oraz Cyberiadę…
Dowiedz się więcej
Żadne, absolutnie żadne słowa nie oddadzą dramatu dzieci, które były i są okrutnie traktowane w szkołach baletowych. Nic tego nie usprawiedliwi. To jest patologia i powinna być jak najszybciej zmieniona. Dobrze, że się o tym mówi. Dobrze, że powstała ta książka. Ale tytuł, czyli Balet, który niszczy, może wprowadzać nieco zamieszania. Nie pamiętam, czy jako…
Dowiedz się więcej
Co się może wydarzyć, gdy namiętności i hulaszcze życie zapanują nad rozsądkiem? Nie wiecie bo nigdy Wam się to nie zdarzyło? I dobrze, bo nic dobrego z tego nie wynika. Sztukmistrz z Lublina, Jasza Mazur, jest tego świetnym przykładem. Jasza, to około czterdziestoletni Żyd. Oczytany, inteligentny, zwinny i sprytny. Jeździ po Polsce ze swoimi sztuczkami…
Dowiedz się więcej
Dziwić może, że Himalaistki, czyli książka zawierająca rysy biograficzne aż czternastu kobiet ma tylko nieco ponad 300 stron. W tym szaleństwie jest jednak metoda. Autor nie chciał stworzyć monografii, jedynie przybliżyć himalaizm kobiecy oraz w przystępny sposób pokazać, że choć niewiele się o nim mówi, to na pewno nie jest martwy, a i wiele się…
Dowiedz się więcej
Anglia, koniec XX wieku. Alternatywny świat, w którym działa narodowy system wykorzystujący klony jako dawców narządów. Klony dorastają i wychowują się w zamkniętych i oddalonych od świata placówkach. Żyją tylko po to, żeby oddać swoje narządy i umrzeć. Są na to przygotowywane od małego i pogodzone z losem. Akcja książki rozgrywa się głównie w Hailsham,…
Dowiedz się więcej
Moje lata na Downing Street to długa, ale niesamowicie interesująca książka. To prawie 900 stron niezwykle szczegółowych opisów polityki i okoliczności, w jakich Margaret Thatcher rządziła. A nie było łatwo, ponieważ przede wszystkim należy pamiętać, że okres jej rządów przypadł na lata 1979 – 1990, czyli niepewną sytuację międzynarodową (wyścig zbrojeń, ruchy antykomunistyczne, dążenia socjalistyczne…
Dowiedz się więcej
Jeśli ktoś szuka książki, w której z przyjemnością poczyta o architekturze w miastach, jak na nią patrzyć i jak oceniać, to Archistorie. Jak odkrywać przestrzeń miast? napisane przez Radosława Gajdę i Natalię Szczęśniak będą idealnym wyborem. Natomiast nie jest to książka do zdobywania regularnej wiedzy. To raczej zbiór ciekawostek z różnych krajów i miast, zebranych…
Dowiedz się więcej
Na jednej z pierwszych stron najnowszej książki z cyklu S.T.A.L.K.E.R pt. Powrót, Gołkowski wkłada w usta swojego bohatera zdanie, że ci którzy nie byli w ZONIE są jacyś płascy, “pozbawieni pewnej głębi”. Niestety nie tylko oni. Główny bohater całego cyklu również jest płaski, choć w ZONIE był i ZONĘ zna. Ale nie uprzedzajmy. Miszka wraca…
Dowiedz się więcej
Czytam książki po to, żeby dowiedzieć się czegoś nowego, poznać jakąś nową perspektywę, nowy świat, czy też nowego bohatera. Lubię obserwować, co autor danej książki kazał mu robić w różnych sytuacjach. Rozgryzać dlaczego tak, a gdyby coś inaczej, to jakby to jeszcze mogło być i kiedy. I takie tam. Lubię to, dlatego dużo czytam.A w…
Dowiedz się więcej
Czytając tę książkę właściwie cały czas dzwonił mi w głowie tekst Kazika: “Idę tam, gdzie idę, nie idę, gdzie nie idę, idę tam, gdzie lubię, nie idę, gdzie nie lubię” i od początku… Bo to mniej więcej w tej książce zgotował czytelnikom Gołkowski – opis ciągłego marszu na Drugi brzeg. Bohater się męczy, a czytelnik…
Dowiedz się więcej
