Postaci Sędziego Dredda nikomu nie trzeba przedstawiać, jest kultowy dzięki roli Sylvestra Stallone w pierwszym filmie z 1995 roku. Komiks pt. Sędzia Dredd: Kompletne akta 14 to historia, która chronologicznie dzieje się wiele lat „po” filmie. Dredd już jest stary i zmęczony, choć nadal najlepszy w swoim fachu. Nawiedzają go sentymentalne myśli, które otwierają mu…
Dowiedz się więcej
Wszyscy, którzy lubią epickie, mroczne opowieści z niesamowitą tajemnicą, pokochają książkę Trzynasta opowieść. A jeśli ktoś uwielbia książki o książkach, to już w ogóle, bo o tym także jest ta historia. Mroczne tajemnice Pewna antykwariuszka hobbystycznie pisząca biografie dostaje tajemniczy list od bardzo znanej pisarki, która zaprasza ją do swojej posiadłości. Autorka jest u schyłku…
Dowiedz się więcej
Po raz pierwszy z tytułem Przygody Münchhausena zetknęłam się w Białostockim Teatrze Lalek, który wystawiał sztukę dla dzieci na podstawie opowieści tego zawadiackiego barona. Zachwyciły mnie wtedy jego przygody bo były cudownie absurdalne. Prawdziwy realizm magiczny (bajki!), choć wtedy jeszcze nie znałam tego określenia. Naprawdę nie spodziewałam się, że można aż tak popuścić wodze fantazji.…
Dowiedz się więcej
Chciałabym napisać, ze Bibliotekara to książka niezła. Spodobał mi się opis na okładce, dlatego ją kupiłam. Niestety trochę jej do dobrej oceny ogólnej brakuje, bo samo zebranie anegdotek o pracy w bibliotece, w której ostały się rządy rodem z poprzedniej epoki, nie wystarczyło. W książce panuje duszna atmosfera miejsca zarządzanego przez osoby z tendencją do…
Dowiedz się więcej
Rzadko biorę udział w zabawach/łańcuszkach typu: “wymień 5 książek, które…”, a właściwie wcale nie biorę. Ale Klaudia Nowak – autodydaktyczna z Instagrama, zaprosiła mnie do takiej zabawy, która mi się spodobała i na którą chciałam poświęcić czas. Czas na Wyzwanie czytelnicze 54321! Przy okazji przejrzałam wszystkie książki, jakie od czasów początku bloga przeczytałam (od 2018 roku…
Dowiedz się więcej
Gdyby książka Wszystkie trupy prowadzą do Rzymu wpadła mi w ręce w szkole, gdy uczyłam się o starożytności, byłabym zachwycona. Emma Southon prowadzi narrację tak, żeby czytelnik zrozumiał realia ówczesnego świata. Stąd już bardzo blisko do zapamiętywania kolejnych faktów historycznych, które także tu są. Wszak autorka jest doktorką historii. Idea tej książki zakłada wykorzystanie modnej…
Dowiedz się więcej
Lubię książki science-fiction bo jeśli są nieźle napisane i mają ciekawy pomysł, potrafią mnie skutecznie wyrwać z codzienności i poszerzyć spojrzenie na życie. Z przyjemnością stwierdzam, że tom opowiadań Wędrująca Ziemia jest książką, która spełniła moje oczekiwania we wszystkich procentach. Wprawdzie to “tylko” opowiadania, ale ten autor akurat, nawet w krótszych formach potrafi zbudować kompletne…
Dowiedz się więcej
Książki Jojo Moyes do tej pory traktowałam jak pewniaki. Niestety Dwa dni w Paryżu sprawiły, że będę podchodzić ostrożniej. To nie jest długa powieść, jak sądziłam, tylko zbiór zbiór krótszych, lub dłuższych opowiadań. Czy ktoś o tym informuje na okładce? Nope. Gdybym książkę kupiła, a nie wypożyczyła, byłabym zła, bo liczyłam na pełnowymiarową historię. Do…
Dowiedz się więcej
Lewa ręka ciemności Ursuli Le Guin na pewno nie jest książką, która ma łatwy początek. Autorka rozpoczęła historię ciekawie, ale przez zbyt wiele szczegółów o świecie i bohaterach pierwsze dwadzieścia stron trzeba czytać w dużym skupieniu. Gubiłam się w wątkach i świecie, ale czytałam dalej, bo dręczyła mnie ciekawość. To książka, która jako jedna z…
Dowiedz się więcej
O Lispector naczytałam się samych zachwytów. Nastawiłam się więc, że ta książka będzie nie wiadomo jak super. Nie powiem, Opowiadania wszystkie są ciekawe i kompleksowo pokazują jej twórczość, natomiast, w formie grubej książki z krótkimi formami, są także odrobinę ciężkawe. Rozsądkowo zdaję sobie sprawę, że to uczucie wynika ze złudzenia poznawczego. Raz, że nie lubię…
Dowiedz się więcej
Książki Yoko Ogawy to pewniaki pod względem cudownej, lekko magicznej atmosfery i miękkiego języka. Zachwyciłam się Ukochanym równaniem profesora, ale i Podziemie pamięci jest bardzo dobre, choć nieco inne. Autorka pokazuje nam świat w którym znikają rzeczy. Ale nie, że magicznie ciach i nie ma, tylko ludzie przestają ich potrzebować, czy nawet dostrzegać. Tak było…
Dowiedz się więcej
Zbyt głośna samotność rozbudziła sobą moje zainteresowanie już na pierwszej stronie. To tu znajduje się to wspaniałe zdanie o czytaniu: ssaniu zdań jak cukierków, jak likieru aż to kompletnego rozpuszczenia się w ustach, w całym ciele i przenikaniu do najmniejszych komórek. Cudowne! Później nastrój książki się nieco zmienia. Czytelnik dowiaduje się, kto to opowiada i…
Dowiedz się więcej
