O Akwarium wiele razy słyszałam dobre rzeczy, ale na dość długo ta książka wypadła mi z zasięgu wzroku. Prawda to, że w zalewie nowości wydawniczych szybko zapomina się o tych, które są nieco starsze. Na szczęście przypadkowe szperanie w antykwariatach pomaga na pamięć. Suworow to autor, który największą popularność w Polsce miał chyba w latach…
Dowiedz się więcej
Rzadko robię duży research przed podróżami, dlatego o Gaudim dowiedziałam się jak już byłam w Barcelonie. To jest mój sposób na zwiedzanie nowych miejsc i na mnie działa. I cieszę się, że po biografię tego artysty sięgnęłam dopiero po zobaczeniu jego dzieł. Gdybym próbowała poznać je wcześniej, nawet pomimo wielu zdjęć w środku książki, jego…
Dowiedz się więcej
Postać Marii Dąbrowskiej nigdy nie kojarzyła mi się z kontrowersją, dlatego tytuł Prowokatorka mnie zaintrygował. Mimo tego, że nazwisko pisarki znałam z lektur, to nie wiedziałam o niej nic więcej. Myślałam, że nadrobię to z książki Kienzler, ale udało się to tylko częściowo. Przede wszystkim od początku książki, instynkt czytelniczy nakazywał mi ostrożność w podążaniu…
Dowiedz się więcej
W ostatnich latach wydawanie własnych wspomnień i przemyśleń życiowych w formie książkowej stało się popularne. Albo jest to tylko moje wrażenie, bo żyję akurat w takiej bańce informacyjnej. W każdym razie książka Flight manual: instrukcja obsługi życia Tomasza Siembidy wpisuje się w ten trend bardzo dobrze. Są to eseje z rozkminami życiowymi osadzone na kanwie…
Dowiedz się więcej
Detoks, czyli korespondencja emailowa pomiędzy Łukaszem Banachem (Norman Leto) a Zdzisławem Beksińskim, to ponad 800 stron lektury. Cegła, ale warto. Ta książka jest świadectwem niesamowitej relacji pomiędzy dwoma artystami – młodym chłopakiem i starszym panem. Relacji, która przez parę lat dynamicznie się rozwijała, ale przerwała ją okropna śmierć starszego malarza: został zamordowany we własnym mieszkaniu… …
Dowiedz się więcej
Książka W środku jesteśmy baśnią nie należy do typowej twórczości Myśliwskiego, to nie jest kolejna powieść w pierwszej osobie. Zawiera jego mowy, wywiady i inne krótkie teksty, które przybliżają nam postać samego autora. To książka uzupełniająca i momentami objaśniająca – pisarz wyjawia, co miał na myśli w swoich utworach. Opowiada też o sobie, swoich doświadczeniach…
Dowiedz się więcej
Jak zwykle przy biografiach zastanawiałam się, jaki obraz słynnego aktora wyłoni się z jego książki i jak bardzo laurkowy on będzie. Ciekawiło mnie to, bo już od wstępu widać, że Zielone światła są pomyślane jako coś więcej, niż same wspomnienia. McConaughey postanowił uczynić tę książkę dowodem na to, że życie jest pełne szans (zielone światła)…
Dowiedz się więcej
Często historie, które przeżyli ludzie podczas wojen, są szokujące. Opowieść przytoczona w komiksie pt. Trawa jest właśnie taka. Być może właśnie format powieści graficznej jest w tej sytuacji najlepszy, bo jakimi słowami wyrazić niewyobrażalne cierpienie kobiet, które w czasie II Wojny Światowej były podstępem lub przemocą porywane m.in. z Korei i umieszczane w domach publicznych…
Dowiedz się więcej
Są książki, które od pierwszych zdań chwytają moją uwagę, ale Lata do nich nie należą. Naczytałam się o niej dużo zachwytów u blogerów, których cenię i dzielę ich gust, a jednak na początku było mi ciężko się przekonać do stylu Annie Ernaux. Jednym z głównych powodów były nieustanne nawiązania do historii i kultury francuskiej. Choć…
Dowiedz się więcej
Historia przemocy nie jest typem powieści, który ujmuje od pierwszych zdań. Trzeba dać sobie i autorowi czas, żeby dostosować się do tempa i sposobu opowiadania. Choć ja dawałam ten czas tak długo, aż książka się skończyła (jest dość krótka). Édouard Louis opowiedział tę historię w bardzo specyficzny sposób, mocno chaotyczny. Wygląda to tak, że główny…
Dowiedz się więcej
Jest coś perwersyjnego w czytaniu czyichś wspomnień. To trochę jak podglądanie, ale skoro ktoś sam nas wpuszcza do swojego życia, to chyba jest ok? Szczególnie, że Pamiętam, to książka, którą każdy z nas mógłby napisać. A może nawet każdy powinien napisać dla siebie samego? Jako remedium na ten nieuchronny moment, kiedy pamięć będzie zawodzić coraz…
Dowiedz się więcej
Jak Wiech zagląda przez lufcik, to można mieć pewność, że wypatrzy coś ciekawego. Ten wspaniały pisarz jest niewątpliwie wyjątkowy przez swoją zdolność obserwacji, poczucia humoru, oraz przede wszystkim, dzięki temu, jak wszystko spisywał. Gwara warszawska, którą posługuje się autor jest prosto ze Szmulek, czyli jednej z najbardziej specyficznych części tego miasta i jest specyficzna. Natomiast…
Dowiedz się więcej
