Osobisty przewodnik po Pradze | M. Szczygieł

Przed sięgnięciem po Osobisty przewodnik po Pradze należałoby przeczytać wcześniej kilka innych książek Mariusza Szczygła. Trzeba to zrobić, żeby wiedzieć dlaczego warto w ogóle zabierać się za tę specyficzną książkę.
Warto, bo Mariusz Szczygieł jest najlepszą osobą do opowiadania o tym sąsiednim kraju tak, żeby się nim przynajmniej zainteresować, jeśli nie zafascynować. Szczygieł lubi Czechów i opisuje ich tak, że ta sympatię zaczyna podzielać także czytelnik. Przynajmniej na mnie tak to zadziałało.
Czytać przed czy w trakcie?
Niestety (?) Osobisty przewodnik po Pradze nie jest to książka “na raz”. Wybrane przez autora miejsca są opisane w krótkich rozdziałach, co nie sprzyja pogrążeniu się we flow czytelniczym. Wczucie się w taką formę, wymagało ode mnie nieco wysiłku.
Na logikę, najlepiej byłoby to czytać na miejscu, czyli w stolicy Czech. Z drugiej strony, gdyby podążać za zamieszczoną w środku przewodnika mapką i czytać to “tam”, to trzeba by było w Pradze spędzić pewnie z dwa tygodnie, jeśli nie więcej.
Dlatego ja czytałam to fragmentami. Jedną historię, jedno miejsce dziennie. No może dwa. Trochę czasu mi na tym zeszło, ale to było doskonałe ćwiczenie. Przekonało mnie, że warto pojechać do Pragi raz jeszcze, mimo że parę razy już tam byłam. I wtedy wrócić także do wybranych tekstów z tej książki.
Świetne zdjęcia
Do powrotu zachęcają też zdjęcia autorstwa Filipa Springera. Jego kadry podsycają ciekawość, aż chce się zobaczyć całość obiektu, bo niektóre miejsca robią ogromne wrażenie. Tym bardziej, że Szczygieł zarysowuje okoliczności, przytacza ciekawostki i anegdotki.
Na przykład w jednym miejscu porównuje wulgaryzmy polskie i czeskie. Zgadzam się z autorem, że Polskie są o wiele bardziej satysfakcjonujące. Albo druga rzecz o Przygodach wojaka Szwejka, o tym, że to nie są przygody, a losy i że dobrze, że jeszcze tej książki nie czytałam. Teraz wiem, że są dwa przekłady i po jeden nie warto sięgać.

Osobiście
Niektóre z tych tekstów są zupełnie osobiste. Mało w nich opisów samych miejsc, a więcej nostalgicznych historii autora i jego punktu widzenia. Tak ma być i bardzo mi się to podobało, przez to poznajemy lepiej samego autora. Patrząc jego oczami łatwiej też zrozumieć, dlaczego to miejsce w ogóle warto zobaczyć i jaką rolę odegrało w historii.
Osobisty przewodnik po Pradze to specyficzna książka, nie każdemu się spodoba jej forma. Ale warto włożyć nieco wysiłku i chociaż spróbować przeczytać wybrane teksty, bo pogłębia obraz nie tylko Pragi, ale całych Czech.
Może Cię także zainteresować: Fabryka Absolutu | Nieznośna lekkość bytu i oczywiście wszystkie inne książki Szczygła.
Tytuł recenzji: Zwiedzanie nieoczywiste
Subiektywna ocena: 7/10
Tytuł: Osobisty przewodnik po Pradze
Autor: Mariusz Szczygieł
Zdjęcia: Filip Springer
Data wydania: 2020
Wydawnictwo: Dowody na istnienie
ISBN: 9788365970435
Liczba stron: 372
szynka