Diabeł ubiera się u Prady | L. Weisberger

Diabeł ubiera się u Prady | L. Weisberger

Diabeł ubiera się u Prady

Diabeł ubiera się u Prady to historia młodej dziewczyny, która przez przypadek dostaje swoją pierwszą pracę jako asystentka niesamowicie wpływowej, ale i despotycznej szefowej znanego pisma o modzie. Daje sobą pomiatać z nadzieją, że ta posada będzie dla niej przepustką do szybkiego awansu w świecie dziennikarskim. Musi tylko wytrzymać rok… 

Andrea, czyli główna bohaterka powieści Lauren Weisberger, wypełnia niemożliwe polecenia, znosi poniżenia i zachcianki szefowej, pracuje ponad siły właściwie przez całą dobę. A to wszystko, żeby udowodnić zaangażowanie oraz zdobyć rekomendację do awansu i zająć się tym, o czym marzy, czyli pisaniem. Jest to dla niej o tyle trudne, że zupełnie nie interesuje się modą, a świat chudych dziewczyn ubranych w super drogie ciuchy, zupełnie jej nie kręci.

Właściwie tuż przed upływem dwunastu miesięcy w toksycznej atmosferze czasopisma, okazuje się, że przez ciągłą pracę, jej życie prywatne legło w gruzach. Andrea musi wybrać, co jest dla niej ważniejsze: kariera, czy miłość i przyjaźń…

Przyzwoita rozrywka

Historia z książki Diabeł ubiera się u Prady, czyli relacji Andrei i Mirandy Priestly, jest znana przede wszystkim z filmu o tym samym tytule. Książka była pierwowzorem, natomiast to jeden z nielicznych przykładów, gdy wersja drukowana nie jest lepsza od ekranizacji. Chociaż to nadal zupełnie przyzwoita rozrywka. 

Pomimo tego, że książka jest dość długa, to czyta się ją szybciutko. Wystarczy poświęcić jeden, góra dwa wieczory. Nie należy się natomiast spodziewać po tej historii ani głębszych przemyśleń, ani wybitnie zarysowanych postaci. Właściwie to w zupełności wystarczy obejrzenie filmu, w którym w kreację diabolicznej szefowej genialnie wcieliła się Meryl Streep. 

Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że książka jest trochę za długa. Nużyły mnie kolejne wyliczanki sławnych projektantów i domów mody. Rozumiem, że nie mogło tego zabraknąć, ponieważ ta szczegółowość uwiarygadnia historię. Natomiast styl pisania (tłumaczenia?) niestety także nie jest szczególnie porywający. Choć są momenty ciekawe.

Praca w modzie

Interesujący jest opis pierwszego dnia pracy w Nowym Jorku. Andrea nie sprawdziła wcześniej lokalizacji nowej pracy i pierwszego dnia trudno jej było się odnaleźć w nowej dzielnicy. Miała problemy z dopytaniem kogokolwiek o kierunek, ponieważ większość pracujących w okolicy ludzi to byli emigranci z jedynie podstawową znajomością angielskiego.

Diabeł ubiera się u Prady

Ciekawe są także opisy środowiska modowego. Można założyć, że autorka je dość dobrze oddaje, ponieważ sama przez rok była asystentką Anny Wintour. Pytanie tylko, ile w tym przesady, bo na pewno jakaś jest. 

Niezależnie od wszystkiego, książka Diabeł ubiera się u Prady, to niezła rozrywka. Lekka i niezobowiązująca historia nie wymagająca większego zaangażowania.


Może Cię także zainteresować: Modny PRL | Moje serce w dwóch światach


Tytuł recenzji: Przetrwać piekło…
Subiektywna ocena: 6/10
Tytuł: Diabeł ubiera się u Prady
Tytuł oryginału: The Devil Wears Prada
Autor: Lauren Weisberger
Tłumaczenie: Hanna Szajowska
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2018 (pierwsze wydanie: 2003)
ISBN: 9788381251785
Liczba stron: 480