Novecento. Monolog | A. Baricco

Historia tego, jak ta książka się u mnie znalazła jest równie niezwykła, jak historia Novecento. No, może trochę teraz popłynęłam, ale niewiele. Książka trafiła do mnie dzięki jednej z bookstagramerek (Jagbuk – pozdrawiam <3 😀 :* ), jako niespodzianka. Zupełnie się jej nie spodziewałam. Jak dużym prezentem była okazało się dopiero, gdy już ją przeczytałam.

Novecento autorstwa Alessandro Baricco, to króciutka książeczka, ale z głębokim przesłaniem. Opowiada dziecku, które zostało porzucone na statku pływającym w rejsy transatlantyckie. Novecento, bo tak się nazywał główny bohater dorastał na nim, wychował się i na nim zmarł.

Był częścią zespołu grającego na jazz, genialnym pianistą, którego zachowanie zmusza do myślenia. Nigdy nie zszedł z pokładu statku, nawet na chwilę. Historię tę opisuje najlepszy kumpel Novecento, który grał z nim w zespole. Właściwie cała narracja to monolog z krótkimi didaskaliami.

Ile to wiele?

Jest takie powiedzenie, że “punkt widzenia zależy od punktu siedzenia”. Novecento zmusił mnie do zastanowienia się, jak wiele chcę zobaczyć różnych perspektyw na życie i czy taka różnorodność jest potrzebna. A jeśli tak, to do czego? Jak wiele z tych punktów widzenia jestem w ogóle w stanie zobaczyć i przynajmniej częściowo zrozumieć?

Inne pytania, które tu pomiędzy wierszami padają dotyczą marzeń. Czy one dla nas są? Czy nas uszczęśliwiają, czy nie? I co się stanie, jeśli o nich zupełnie zapomnimy?

Pytań sporo, ale odpowiedź jest właściwie jedna: ze wszystkim mamy jakiś wybór. Możemy gonić za poznaniem wielu różnych sposobów na życie, marzeń i odkrywaniem nowych punktów widzenia, ale do szczęścia wystarczy też skupić się na czymś, co się kocha i też może być dobrze. To tylko kwestia wyboru, czego się oczekuje od życia i od siebie.

Można i warto dążyć ciągle do nowego, ale może czasem też warto zatrzymać się i pomyśleć, czy biegniemy w dobrym kierunku? I zupełnie świadomie i z pełnym przekonaniem pogodzić się z losem i celowo coś stracić po to, żeby zyskać coś innego. Jak Novecento.

PS gdyby ktoś zdecydował się kupić akurat to wydanie, to warto wiedzieć, że ktoś, kto składał ją do druku przemieszał strony. Ja sama zorientowałam się dopiero, jak wątki przestały mi się zgadzać. Na szczęście czytając zgodnie z numeracją poszczególnych stron jest ok, tym niemniej trzeba na to uważać.

Może Cię także zainteresować: Lato gdy mama miała zielone oczy

Subiektywna ocena: 8/10
Tytuł: Novecento. Monolog
Tytuł oryginału: Novecento. Un monologo
Autor: Alessandro Baricco
Tłumaczenie: Halina Kralowa
Wydawnictwo: Czytelnik
Data wydania: 2008
ISBN: 9788307031569
Liczba stron: 59